woensdag 22 februari 2017

Interclub 19/02/2017 verslag van onze eerste ploeg

Een schaakuitstap met een auto vol jeugd (vanuit mijn perspectief -Frank hier- is dat iedereen onder de 30) is zowat maandelijkse kost. Deze keer is Maarten erbij, wat mij toch zo’n 10 jaar terug katapulteert in de tijd. Maarten moet in één van mijn eerste lesgroepen gezeten hebben. Samen met Robbe en Warre, het nieuwe opkomende toptalent, trekken we naar Roeselare waar we met Sarah en Johan de 4-de in de stand het leven zuur gaan maken. Dat valt nogal tegen: we starten met 0,5 op 3.

Johan is degene die voor het halfje zorgt. Er komt een atypische Benoni op het bord waarbij ik, weliswaar heel snel geëvalueerd, zwart iets beter beoordeelde. Johan houdt het in ieder geval goed op remise. Sarah zit ook in een Benoni : nooit saai, maar een alles of niets systeem. Voor Sarah wordt het deze keer niks : de tegenstander houdt het overzicht in de tactische stelling en tikt het vooral op het einde wel heel goed uit.

Robbe mist in de opening een goede voortzetting als zwart een tempo verliest. Daarna wordt hij langzaam maar zeker uitgetikt als zwart het initiatief krijgt in een open stelling.

Warre is de volgende klaar : hij krijgt een soort koningsindisch tegen wat resulteert in een rustig begin en eindigt met heel scherp spel. Warre speelt op de damevleugel, zwart op de koningsvleugel. Warre berekent ijskoud dat hij geen mat kan gaan, snoept wat pionnetjes vooraleer hij de stukken terugtrekt ter verdediging van de koning. Zwart geraakt er inderdaad niet door en de dreiging van de vrijpionnen op de damevleugel is er teveel aan. Rechtlijnige overwinning tegen 2100+, dat belooft.

Bij Maarten heb ik niet veel gezien, met Martijn Maddens treft hij een oude bekende (van ook al zo’n 10 jaar geleden) als tegenstander. Maarten verkrijgt snel het voordeel van ontwikkeling als Martijn z’n dame zeer passief moet parkeren. Dit voordeel wordt vakkundig vergroot en uitgespeeld, een knappe eenzijdige partij tegen een rijzende ster in ELO-land.

Zelf zit ik op bekend terrein, er komt een variant op het bord die ik recent nog behandeld heb in de lessen. Als wit zijn pionnen op de verkeerde kleur begint te zetten en daardoor zijn stukken niet optimaal kan zetten, krijg ik een positioneel voordeel. We zijn beiden lang gerokeerd waarbij ik sneller de koning in veiligheid breng en er in slaag om de c-lijn te openen. Mijn aanval over de c-lijn resulteert in een pion zonder verdere zwaktes. Kort daarna win ik een 2-de pion en dan ik rustig uitspelen. Wat heet rustig – ik probeer (onnodig) te profiteren van tijdsnood van de tegenstander en speel snel een typische combinatie gebaseerd op mat achter de paaltjes. Ik win een stuk maar heb niet ver genoeg gerekend. We overzien echter beiden een heel onverwachte oplossing voor wit, waarna witte promotie onvermijdelijk zou worden. Dit had een afschuwelijk slot van een goede partij kunnen worden. Na de gezamenlijke eindsprint winnen we nipt en zal behoud nu wel verzekerd zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten